Zenonis est, inquam, hoc Stoici.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Duo Reges: constructio interrete. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Bork: Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.
Tu quidem reddes;: Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
Quid Zeno?: Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
Sullae consulatum?: Nihil opus est exemplis hoc facere longius.
Tuum credibile?: Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Avaritiamne minuis?: Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.

Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit,
cum dolorem summum malum esse dixerit.

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed
quid disciplinae.

Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus?
Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.
Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?

Qua exposita scire cupio quae causa sit, cur Zeno ab hac antiqua constitutione desciverit, quidnam horum ab eo non sit probatum;

Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Quo modo autem philosophus loquitur? An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum; Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.